Skip to main content


 एक बार मुस्कुरा दे माँ

ना रूठ जाना तुम मुझसे माँ

यही दुवा करू मैं खुदा से माँ


बिछड़ना ना मत तुम मुझसे माँ

मुशकिलों में भाम लेना हात मेरा माँ

यही दुवा करू मैं ख़ुदा से माँ


कभी नही छुप जाना माँ

मेरे हर एक सॉस में तेरा नाम माँ

यही दुवा करू मै खुदा से माँ


तेरी मुस्कुराहट पर जिंदगी वार दु माँ

तेरी एक आवाज पर दुनिया भुला दु माँ

यही दुवा करू मैं खुदा से माँ


चाहे रास्ता कितना भी मुश्किल हो माँ

हात रखले सर पर दुनिया भी कदमों मे माँ

यही दुवा करू खुदा से माँ..

Comments

Popular posts from this blog

....

       तुझ्या निरागस हसण्यात मी भान हरपून बसतो,  तुझ्या पाऊलखुणात मी  हळवीशी वाट शोधत असतो. तुझा शब्द छोटा का होईना,  माझ्या हृदयात घर करून असतो,  प्रयत्न का होईना, पण तुझे इवलेसे मन जपत असतो. निशब्द असलो तरी, तुझ्या अखंड बडबडीत शब्द सुचवत असतो,  अबोल भावना का होईना, तुझ्या शब्दात जाणवत असतो....

माझ्या मना

माझीया मना गुंतलोय मी  तिच्या शब्दात निशब्ध झालो  मी तिला ऐकण्यात अलगत गुंतवून घे मला  तूझ्या नात्यात   रंगलो मी अंतरी  तुझ्या रंगात  कसा हा मोती शिंपल्यात गावला  माझीया मना तिने कहर माजवला  घे ओंजळीत हात माझा जीवाचा   हक्क दे मला तुझ्यासाठी झुरण्याचा.

मनातील विचार........

                दिवस सरत गेला, महिना पूर्ण झाला, पाहता पाहता वर्ष हातातून निघून गेलं. रोजच हा विचार मनात येते. कि, वेळ निघून जात आहे. माझं स्वप्न केव्हा पूर्ण होणार, होणारही कि नाही, हाच विचार मनातं सतत फिरत आहे, कधी कधी तर रडावंसं वाटते, का माहीत नाही पण असं वाटते,आईजवड जावं आणि मनसोक्त रडून मन हलक करून घ्यावं आणि आई  डोक्यावरून हात फिरून म्हणणार,सगळं ठीक होणार रडू नको.. केल असंही करून पाहिलं, शेवटी खूप प्रयत्न करूनही. माझं स्वप्न माझ्या जवड येतेना दिसत नाही. सतत मी जितके जवड जायला निघते तितके ते माझ्या दूरदूर पळताना दिसते.             काय करावं, कस करावं, कोणाला सांगावं,अशी परस्थिती निर्माण होते. कधी कधी तर स्वतःवरच हसू येते. आणि स्वतःलाच म्हणते का कशाला मी असा प्रश्न करते,असं म्हणून फक्त मी माझ्या म्हणाला शांत करण्याचा प्रयत्न करते.असं वाटते हे मनातील सुरु असणारे विचार एकदम बंद व्हावे, लगेच ऐकावेळी, म्हणून मनाला फसवण्याचा प्रयत्न करते, पण मन काही समजण्यास तयार नसते. शेवटी करायच ते मलाच करावं लागेलन. मला हे विच...